ارزیابی اثر محافظتی کروسین بر آسیب dna اسپرم و لقاح داخل آزمایشگاهی موش های نر بالغ تحت درمان با سیکلوفسفامید

سابقه و هدف: استرس اکسیداتیو ناشی از عوارض جانبی شیمی درمانی با سیکلوفسفامید موجب آسیب پذیری اسپرماتوزوئیدها و کاهش توان باروری می شود. لذا در این مطالعه تأثیر کروسین (عصاره زعفران) بر بهبود این عوارض بررسی شد. مواد و روش ها: موش سوری نر بالغ در 3 گروه مساوی قرار گرفتند. گروه کنترل سرم فیزیولوژی (cc,day,ip2/0)، گروه سیکلوفسفامید cp (mg/kg/week, ip15) و گروه سیکلوفسفامید+کروسین (cp+cr) علاوه بر سیکلوفسفامید روزانه کروسین (mg/kg/day,ip200) را به مدت 35 روز دریافت نمودند. سپس حیوانات آسان کشی شده و میزان مالون دی آلدئید بیضه ها اندازه گیری شد. پس از استحصال اسپرم از دم اپیدیدیم میزان شکسته شدن dna توسط رنگ آمیزی آکریدین اورنج محاسبه شد. پس از تحریک تخمک گذاری در تعداد 72 سر موش ماده بالغ، تخمک های جدا شده در محیط کشت htf حاوی bsa مورد لقاح داخل آزمایشگاهی با اسپرم های ظرفیت یافته قرار گرفتند. میزان لقاح و رشد جنینی گروه ها طی 120 ساعت ارزیابی شد. یافته ها: نتایج بررسی درصد لقاح داخل آزمایشگاهی اسپرم ها نشان از افزایش لقاح، جنین های دوسلولی و بلاستوسیست ها در گروه cp+cr نسبت به گروه cp داشت (05/0 p<). هم چنین کروسین در گروه cp+cr توانست از افزایش تعداد کل جنین های متوقف شده و درصد جنین های متوقف شده تیپ i و ii و iii در مقایسه با گروه cp جلوگیری نماید (05/0 p<). کاهش میزان مالون دی آلدئید و اسپرم های با dna آسیب دیده نیز در گروه cp+cr نسبت به گروه cp مشاهده شد(05/0 p<). استنتاج: نتایج این مطالعه توانایی کروسین در بهبود توان باروری و روند رشد جنین اولیه در حیوانات دریافت کننده سیکلوفسفامید را نشان داد.